De verwijsindex risicojongeren (vir) is ingevoerd om professionals de gelegenheid te geven een jongere t/m 23 te melden, zodat er vroegtijdig passende hulp, zorg of bijsturing gegeven kan worden. Het werken met de vir is vastgelegd in de Jeugdwet. In de vir worden geen inhoudelijke gegevens geregistreerd, maar enkel het burgerservicenummer (bsn) of naam en adresgegevens van de jeugdige, en de contactgegevens van de professional. Melden in de vir is een recht, geen plicht.
De professional maakt een afweging of er sprake is van een situatie die de gezonde ontwikkeling naar de volwassenheid van een jeugdige daadwerkelijk bedreigt. Het kan zijn dat die situatie nu al een schadelijk of belemmerend effect heeft, of dat de ontwikkeling van de jeugdige bedreigd wordt. Er moet in beide gevallen sprake zijn van een gegrond vermoeden.
Gemeenten zijn wettelijk verplicht om een regionale verwijsindex in te richten en het gebruik daarvan te stimuleren. De gemeente neemt het werken met de verwijsindex meestal op als een verplichting in zorgcontracten bij zorgaanbieders, dan wel in convenanten met bijvoorbeeld de school.
Het enkele feit dat een jeugdige cliënt is bij een hulp- of zorgaanbieder is niet voldoende voor een registratie in de vir. Meestal is niet één geïsoleerd probleem doorslaggevend, maar maakt een combinatie van verschillende problemen een situatie dusdanig ernstig dat registratie van een jeugdige in de vir gerechtvaardigd is.
Voor meer informatie bekijk het informatieblad over de verwijsindex van het NVO en NIP >>
Bron: LVVP.info
Gerelateerde testmaterialen (online afneembaar via Testweb)